J.J. Band

Powstał w 2001 roku, gdy wokalista i gitarzysta Jacek Jaguś (od którego inicjałów pochodzi nazwa zespołu) podczas warsztatów bluesowych w Bolesławcu poznał harmonijkarza Bartka Łęczyckiego i zaproponował mu udział w swoim projekcie.
Rok później zespół wystąpił na kilku festiwalach bluesowych, zdobywając Grand Prix Olsztyńskich Nocy Bluesowych, Festiwalu Muzycznego im. Ryszarda Riedla w Tychach oraz Jesieni z Bluesem w Białymstoku.
To jeden z najważniejszych i najbardziej utytułowanych polskich zespołów bluesowych. Zagrał kilkaset koncertów na największych polskich festiwalach, takich jak: Rawa Blues, Jimiway, Bluestracje, Toruń Blues Meeting, Toruń Harmonica Bridge, Blues Nad Odrą, Sopot Blues Festival, Olsztyńskie Noce Bluesowe, Festiwal im. Ryśka Riedla, Jesień z Bluesem, Galicja Blues Festival, Blues Nad Bobrem. Koncertował również za granicą, m.in. w Niemczech, Czechach, Belgii, Słowacji i na Węgrzech.

Skład zespołu:
Jacek „Jogi” Jaguś – gitara, śpiew
Bartek „Boruta” Łęczycki – harmonijka
Piotr Michalak – piano, Hammond
Andrzej „Stagracz” Stagraczyński – bas
Bartek „Mr Shuffle” Niebielecki – perkusja

Sue Foley

Wielokrotnie nagradzana, jedna z najlepszych bluesowych i rootsowych artystek!

Jest potrójnym „zagrożeniem” jako wiodąca gitarzystka, wokalistka i autorka tekstów. Znana jest też z ignorowania konwencji i inspirowania młodych artystek.
Karierę zaczęła w Austin w Teksasie, w Antone – zasłużonej bluesowej wytwórni i historycznym nocnym klubie, który pomógł w wylansowaniu Steviego Raya Vaughana i wielu innych artystów. W 2001 roku zdobyła „kanadyjskie Grammy”, czyli Juno Award. Jest rekordzistką w kanadyjskim konkursie Maple Blues Awards, trzykrotnie zdobyła Trophees de Blues de France, a także kilka nominacji do nagrody Blues Music Awards od The Blues Foundation.

Jest ostatni album, „The Ice Queen” (2018), to powrót Foley do jej teksańskich korzeni i ponowne spotkanie ze starymi przyjaciółmi. Gośćmi specjalnymi na płycie byli legendarni gitarzyści z Teksasu – Jimmie Vaughan, Billy F. Gibbons z zespołu Z.Z. Top i Charlie Sexton, a także wiele innych gwiazd Lone Star State.

Skład zespołu:

Sue Foley – vocal, gitara
Tom Bona – drum
Leo Valvassori – bas

Brandon Santini

Wokalista i harmonijkarz Brandon Santini to jeden z tych młodych bluesowych wykonawców, których karierę warto obserwować. Artysta łączy miłość i szacunek do tradycyjnego bluesa ze współczesnym i barwnym stylem gry. Jego nazwisko wymienia się wśród nazwisk takich gwiazd, jak James Cotton, Kim Wilson, Dennis Gruenling czy Charlie Musselwhite.

Wychował się w Północnej Karolinie. Gdy miał 15 lat, w 1997 roku kupił swoją pierwszą harmonijkę. W 2003 roku założył zespół Delta Highway i przeprowadził się do Mephis, gdzie chłonął muzykę i kulturę regionu. Swoje umiejętności szlifował noc w noc, grając w lokalnych klubach, tak jak dekady przed nim Robert Johnson, Muddy Waters czy B.B. King. Dziś daje ponad 100 koncertów rocznie na całym świecie i ma na koncie pięć nominacji do Blues Music Award!

Jego najnowszy album „The Longshot” to zjazd z autostrady tradycyjnego bluesa, po której Santini przejechał setki mil. Kogoś może dziwić, że 37-letni artysta inspiruje się takimi legendami rocka, jak The Rolling Stones, Tom Petty & The Heartbreakers, The Allman Brothers Band czy Creedence Clearwater Revival w tym samym stopniu co Little Walterem, Muddy Watersem czy Howlin’ Wolfem. Od otwierającego utworu „Don’t Come Around Here” po końcowy akustyczny „Broken Bones”, Santini łączy blues i rock, tworząc introspekcyjny energetyczny album.

Skład zespołu:

Brandon Santini – wocal, harmonijka
Timo Arthur – gitara
Jeff Cunningham – bas
Ron James – perkusja